Jak poprawnie przeprowadzić nawożenie rzepaku ozimego?

Jak poprawnie przeprowadzić nawożenie rzepaku ozimego?

  • Post author:
  • Post category:Blog

Rzepak to najważniejsza roślina oleista występująca na terenie naszego kraju. Niestety jego uprawa jest trudna, przede wszystkim ze względu na duże wymagania glebowe i konieczność dostarczania dużych ilości nawozów. Jak poprawnie przeprowadzić nawożenie rzepaku ozimego? Temat ten omawiamy w naszym artykule.

Rzepak ozimy – podsumowanie wymagań

Jak już wspomnieliśmy rzepak ma duże wymagania – zarówno glebowe, jak i nawozowe. Najważniejsze, by pamiętać o tym, że:

  • jeśli chodzi o glebę, największą efektywność wykazują stanowiska obfite w próchnice i wapń klasy I-III,
  • rzepak lubi dużą wilgotność powietrza – najlepiej stanowiska o sumie opadów ponad 520 mm,
  • rzepak potrzebuje od 65 do 80 dni ze średnią temperaturą powyżej 5℃, 
  • wymaga dużych ilości składników pokarmowych, czyli intensywnego i prawidłowego nawożenia,
  • kluczowe znaczenie ma pH gleby, które powinno wynosić od 6,0 do 7,0,
  • rzepak źle rośnie na glebach ubogich w magnez.

Jakie składniki są potrzebne do wzrostu rzepaku?

Jak nawozić rzepak ozimy tak, by osiągnąć jak najlepsze plony i żeby uprawa rzeczywiście była opłacalna? Należy pamiętać, że do wytworzenia jednej tony nasion roślina ta potrzebuje: 50 kilogramów azotu, 24 kilogramów fosforu, 50 kilogramów potasu, 50 kilogramów wapnia, 8 kilogramów magnezu, 8 kilogramów siarki oraz mikroskładników, takich jak bor, mangan, cynk, molibden, miedź i inne. Wszystkie te składniki są niezbędne w różnych fazach wzrostu.

Jeśli chodzi o makroskładniki:

  • azot jest pobierany do końca wegetacji,
  • siarka jest pobierana od fazy pąkowania,
  • fosfor jest pobierany jesienią, w okresie ukorzeniania się roślin,
  • potas jest pobierany w okresie jesiennej wegetacji, od wiosennego ruszenia wegetacji do kwitnienia,
  • magnez jest pobierany od pąkowania.

Jeśli chodzi o mikroskładniki:

  • bor jest pobierany od pąkowania,
  • mangan jest pobierany od momentu wiosennego ruszenia wegetacji, aż do kwitnienia,
  • miedź jest pobierana od pąkowania do wzrostu łuszczyn,
  • fosfor jest pobierany głównie jesienią.